Chcielibyśmy poinformować, że kilka dni temu nasza szkolna strona internetowa została wyświetlona milionowy raz. Dziękujemy i zachęcamy do korzystania z naszej strony. Mamy nadzieję, że jest ona dobrym źródłem informacji o tym co się dzieje w naszym "Rolniku".

Dotarła no nas smutna wiadomość o śmierci naszej Koleżanki śp. Aleksandry Dobskiej - Biernackiej. Pani Aleksandra uczyła języka polskiego w naszej szkole w latach 1974-1981. Kierowała szkolnym oddziałem Polskiego Towarzystwa Turystyczno - Krajoznawczego a także opiekowała się harcerzami.

Pogrzeb odbędzie się w kościele p.w. Św. Stanisława w Tursku (woj. lubuskie) w czwartek 17 sierpnia o godz. 14:00.

Podobnie jak w poprzednich latach Szamotulanki i Szamotulanie upamiętnili rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego. Przedstawiciele Wielkopolskiego Stowarzyszenia Pamięci Armii Krajowej – koło w Szamotułach, Grupy Pasjonatów Rekonstrukcji Historycznych „Orzeł”, Stowarzyszenia Fantastyki „Halszkon” i innych lokalnych organizacji zapalili znicze na grobach uczestników powstania w stolicy w 1944 roku spoczywających na szamotulskiej nekropolii.

O powstaniu

1 sierpnia, dokładnie o godz. W, czyli 17.00, 79 lat temu na mocy rozkazu dowódcy Armii Krajowej, gen. Tadeusza Komorowskiego pseud. „Bór” wybuchło powstanie w Warszawie. Głównym celem było wyzwolenie stolicy spod niemieckiej okupacji przed wkroczeniem Armii Czerwonej. Większość walczących była żołnierzami Armii Krajowej, których członkowie szamotulskiego koła WSPAK od prawie 20 lat upamiętniają. Powstanie było planowane na 3-4 dni, jak się okazało walki trwały ponad 2 miesiące. Podczas tego zrywu niepodległościowego zginęło ok. 18 tys. powstańców, a 25 tys. zostało rannych. Należy wspomnieć, że poległo również ok. 3,5 tys. żołnierzy z Dywizji Kościuszkowskiej. Ogromne straty ludzkie były wśród ludności cywilnej - ok. 180 tys. zabitych. Pozostałych przy życiu mieszkańców Warszawy, w liczbie około pół miliona, wypędzono z miasta, które po powstaniu zostało niemal całkowicie zburzone. Specjalne oddziały niemieckie przez kolejne tygodnie niszczyły ocalałe do tej pory budynki. Z tego powodu nasza stolica po zakończeniu II wojny światowej była zniszczona w 90%. Do niemieckiej niewoli poszło ponad 15 tys. powstańców a wśród nich niemal całe ówczesne dowództwo AK.

Powstańcy związani z Szamotułami

Przy okazji warto wspomnieć, że w Powstaniu Warszawskim uczestniczyli Szamotulanie i osoby związane z Szamotułami. Przykładem tego żyjący do dziś i mieszkający w Szamotułach ks. kanonik porucznik Bogdan Kończak odznaczony m.in. Krzyżem Armii Krajowej i Krzyżem Komandorskim Odrodzenia Polski. Urodził się w Modlinie jako syn Stanisława i Heleny z domu Gromadko. W trakcie okupacji niemieckiej służył od stycznia 1944 roku jako goniec w Ochronie Przeciwlotniczej. Brał udział w powstaniu warszawskim na Żoliborzu. Warszawę opuścił wraz z ludnością cywilną. Wcześniej został wyciągnięty z grupy cywilów i skierowany do grupy osób mających stanowić żywe tarcze osłaniające czołgi niemieckie. Po wojnie zamieszkał w Krotoszynie, a w 1949 roku zdał egzamin maturalny w Ostrowie Wielkopolskim i wstąpił do Seminarium Duchownego w Poznaniu. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1955 i został skierowany jako wikariusz do pracy w Żabikowie, a następnie w Poznaniu. W 1968 został proboszczem parafii w Kucharach koło Kalisza. Następnie od 1979 przez wiele lat był proboszczem parafii pw. Świętego Krzyża w Szamotułach. W powstaniu roku 1944 brały udział inne osoby związane z Szamotułami: ks. kanonik Henryk Szklarek – Trzcielski, ks. Albin Jakubczak, dr Leon Michalski, Michał Karwacki, Lidia Owsiany, Włodzimierz Kmicikiewicz i kilku innych żołnierzy i cywili.

Kim był Leon Michalski?

W tym roku po raz kolejny wspominamy postać Leona Michalskiego, który urodził w grodzie Halszki 12 września 1917 roku. Był synem Edmunda i Cecylii z domu Steinhauff. Leon Michalski pobierał naukę w szamotulskim Gimnazjum i Liceum im. Piotra Skargi, gdzie udzielał się w harcerstwie i z pasją uprawiał sport. W 1939 r. pomyślnie zdał maturę. W momencie wybuchu II wojny światowej był już po odpowiednim przeszkoleniu wojskowym dlatego brał czynny udział w kampanii wrześniowej. Ze względu na niepodpisanie Volkslisty Leon wyjechał wraz z rodzicami do Warszawy w której zamieszkali przy ul. Białostockiej na Pradze. W roku 1942 został zaprzysiężony jako żołnierz działającej w podziemiu Armii Krajowej. Wybuch Powstania Warszawskiego zastał go na Mokotowie. Od pierwszego dnia walk brał udział w nim udział jako żołnierz 3 Batalionu Pancernego AK „Golski”. Leon Michalski został dwukrotnie ranny podczas działań zbrojnych co uniemożliwiło mu czynne uczestnictwo w walkach do końca powstania. Podczas pobytu w szpitalu poznał swoją przyszłą żonę, Hannę z domu Rutkowską, pracującą tam jako pielęgniarka. Po kapitulacji powstania cały szpital został ewakuowany do Krakowa. Za udział  w walkach powstańczych otrzymał po wojnie m.in. Krzyż Armii Krajowej nadawany w Londynie, ustanowiony w roku 1966 przez gen. Tadeusza Bora - Komorowskiego. Po zakończeniu wojny Leon Michalski wraz z rodziną wrócił do Warszawy a następnie Poznania, gdzie w 1947 r. uzyskał dyplom Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Poznańskiego. W trakcie pracy zawodowej był m.in. wieloletnim dyrektorem Miejskiej Przychodni Specjalistycznej i Poradni Skórno - Wenerologicznej tejże Przychodni przy ul. Chudoby w Poznaniu. Do końca swojego życia był bardzo aktywnym społecznikiem. Został konsultantem z zakresu dermatologii w jednym z domów pomocy społecznej w Poznaniu. Mimo, że swoje powojenne życie i pracę zawodową związał  z Poznaniem i nigdy już do Szamotuł nie wrócił na stale, to w duszy pozostał do końca życia „Szamotulakiem”. Leon Michalski zmarł 24 stycznia 2010 r. w Poznaniu. Zgodnie ze swoim życzeniem został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu w swoich ukochanych Szamotułach.

Znaczenie powstania

Powstanie Warszawskie było tragicznym, ale i wyjątkowym momentem w naszej historii, w którym umęczeni niemiecką okupacją Polacy ruszyli walczyć z wrogiem, wykazując się ogromną odwagą i poświęceniem ale także uniwersalnymi wartościami, takimi jak wolność i niepodległość, kładąc kamień węgielny pod późniejszą polską politykę historyczną.

Piotr Gotowy – opiekun szamotulskiego koła WSPAK

23 czerwca zakończyli naukę słuchacze Szkoły Policealnej w zawodzie opiekunka środowiskowa i florysta. Świadectwo ukończenia szkoły otrzymały 43 osoby, które przez dwa semestry z godną podziwu odpowiedzialnością łączyły  szkolne obowiązki z życiem zawodowym i prywatnym.

Świadectwa ukończenia szkoły  w obecności opiekunów pani Ewy Peraj i pana Bartosza Korpika wręczał dyrektor Arkadiusz Majer.  Wyniki egzaminu zawodowego, który odbył się w dniach 2  -15  czerwca, poznamy 31 sierpnia.

Trzymamy kciuki i życzymy powodzenia.

Ewa Peraj

Nauka w naszej szkole to nie tylko lekcje w klasach ale także zajęcia na wyższych uczelniach.

Pod koniec minionego roku szkolnego uczniowie klasy 3 HB uczestniczyli w X Młodzieżowej Konferencji Ekofilozoficznej. Jej organizatorami są Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM oraz Wydział Biologii tejże uczelni.

Na początku wysłuchaliśmy bardzo ciekawego wykładu pani profesor Marleny Lembicz pod tytułem ,,Grzybowy recykling”. W dalszej części swoje referaty przedstawiali studenci oraz uczniowie szkół średnich. Tematyka wystąpień dotyczyła stosunku człowieka do przyrody i naszego wpływu na otaczający świat.

Konferencja miała charakter konkursu, w którym jurorami byli zaproszeni goście i licznie zgromadzona publiczność.

Po części referatowej odbył się pokaz mody upcyklingowej przygotowany przez uczennice ZSO im. Władysława Reymonta w Poznaniu.

Zakończenie przedsięwzięcia połączono z konkursem wiedzy publiczności i rozdaniem nagród.

W kategorii uczniowskiej zwyciężyło wystąpienie Angeliki Zając z LO w Grodzisku Wielkopolskim pod tytułem ,,Minimalizm w szafie”, a wśród studentów pierwsze miejsce zajęła Anna Michalewicz z Wydziału Biologii UAM która przedstawiła pracę pod tytułem ,,W naturze nic się nie marnuje- drugie życie drzew”.

Cieszymy się bardzo, że mogliśmy wziąć udział w tym wydarzeniu- dziękujemy bardzo za zaproszenie.

Może w przyszłym roku nasi uczniowie też zaprezentują swoje referaty?

Katarzyna Jakubowska

Marlena Grenda

Na przestrzeni ostatnich lat lawenda stała się jedną z najbardziej popularnych roślin ozdobnych, ale także uprawnych. Swoją popularność zawdzięcza kwiatom w formie kłosa o przepięknej fioletowej barwie, ale także różowej czy białej oraz ich zachwycającej woni. Jej ogromnym atutem są także małe wymagania glebowe, szczególnie wodne.

Na uprawę i przetwarzanie lawendy kilka lat temu zdecydowała się Pani Karolina Majchrzak-Sobota z Jaryszewa w Wielkopolsce, nazywając swoją niewielką, pełną uroku plantację „Lawendowy sen”. Rosną tam rośliny wyhodowane z polskich sadzonek, takich odmian jak: Blue Scent i Hidcote Blue o kwiatach barwy ciemnofioletowej; Munstead (kulinarna) o kwiatach purpurowo-liliowych, Grosso (o dużej zawartości olejków eterycznych) – o kwiatach fioletowych i Alba - białych.

Właścicielka plantacji stara się na wiele sposobów popularyzować i upowszechniać uprawę lawendy oraz otrzymywane z niej produkty, m.in. organizując prelekcje i zajęcia dla uczniów szkół. Dlatego do Jaryszewa przyjechały uczennice II klasy Technikum Architektury Krajobrazu z ZSz Nr 2 w Szamotułach.

W Polsce lawenda najczęściej jest stosowana w kosmetykach: mydłach, hydrolatach, mleczkach, kremach. Ma także zastosowanie w farmacji - lecząc podrażnienia skóry, oparzenia, otarcia, czy rany. Bywa stosowana w leczeniu łuszczycy, egzemy, trądziku, przyspiesza regenerację naskórka. Działa bakteriobójczo. A wszystko dzięki cennym składnikom: fitosterolom, garbnikom, antocyjanom, olejkom eterycznym itd. Aby jednak kwiaty lawendy zawierały cenne składniki, muszą być odpowiednio uprawiane. Najlepsze są gleby lekkie, przepuszczalne, łatwo ogrzewające się, o zasadowym pH. Warunkiem powodzenia w uprawie jest także systematyczne usuwanie zachwaszczenia. Roślina nie wymaga nawadniania, gdyż jest odporna na suszę, dzięki m.in. listkom pokrytym kutnerem.

Bardzo ważnym zabiegiem w uprawie lawendy jest przycinanie roślin wiosną, które pobudza rozrost rośliny. Jak również terminowy zbiór kwiatów, przed rozwinięciem płatków. Na czym polega zbiór kwiatów lawendy? Uczennice mogły przekonać się, ścinając pędy kwiatowe pod czujnym okiem Pani Karoliny.

- Zebrane kwiaty związane w bukieciki, są sprzedawane jako kwiat cięty – wyjaśnia Pani Karolina - albo są przeznaczane do suszenia, a następnie wykorzystane do układania suchych bukietów lub zapakowane w ozdobne woreczki – jako preparat przeciwko molom.

Możliwości przetwarzania lawendy są zdecydowanie większe, właścicielka plantacji piecze z dodatkiem kwiatów lawendy ciastka, robi lemoniadę a także wyrabia sojowe świece. Oferta sprzedażowa obejmuje także sadzonki.

Marzeniem Pani Karoliny jest zakup urządzenia do destylacji olejku eterycznego. Warto wiedzieć, że olejek lawendowy ma wiele cennych właściwości łagodzi bóle mięśni, stawów, działa antyseptycznie w przypadku zapalenia migdałków. Rozpylony ma właściwości uspokajające i zapewnia zdrowy sen.

Lawendowe pole Pani Karoliny, to ulubiony motyw wielu sesji zdjęciowych. Na sesje przyjeżdżają tu rodziny z dziećmi, młode pary itp. Dzięki uprzejmości właścicielki i my mogliśmy zrealizować sesję w tej przepięknej lawendowej scenerii z udziałem dyrektora Pana Arkadiusza Majera, zastępcy dyrektora Pana Łukasza Janca, kierownika szkolenia praktycznego Pani Anny Kaczmarek – również  wychowawczyni kl II TAK.

Życzliwa atmosfera, miły aromat lawendy wprawił wszystkich uczestników wycieczki w dobry nastrój i humor, oby ten optymizm pozostał z nami przez całe wakacje.

Tekst i zdjęcia: Ewa Krysztofiak

W czwartek, 15 czerwca, uczniowie Zespołu Szkół nr 2 im. S. Staszica w Szamotułach wzięli udział w konkursie CYBERLIGA 1.0 w ramach projektu Enigma. Było to zwieńczenie wielomiesięcznej pracy uczestników i nauczyciela informatyki, p. Daniela Kuzary. Podczas zajęć w ramach CYBERAKADEMII 1.0 i 2.0 uczniowie mieli możliwość poznania podstaw kodowania, elektroniki, robotyki i programowania poprzez serię projektów i prostych eksperymentów.

Przedsięwzięcie miało charakter partnerski i uczestniczyły w nim:

• Stowarzyszenie Metropolia Poznań (jako Lider),
• Miasto Poznań,
• Powiat Szamotulski,
• Miasto i Gmina Szamotuły.

Udział w projekcie brały szkoły z Metropolii Poznań:

• Liceum Ogólnokształcące nr III w Poznaniu,
• Liceum Ogólnokształcące nr VII w Poznaniu,
• Liceum Ogólnokształcące nr VIII w Poznaniu,
• Liceum Ogólnokształcące im. św. Marii Magdaleny w Poznaniu,
• I Liceum Ogólnokształcące im. Piotra Skargi w Szamotułach,
• Zespół Szkół nr 2 w Szamotułach,
• Szkoła Podstawowa nr 1 w Szamotułach,
• Szkoła Podstawowa nr 3 w Szamotułach

W końcowej fazie projektu w szranki stanęły drużyny spośród niemal wszystkich szkół objętych działaniami.

Konkurencja rozgrywana na stołach konkursowych z matą. Drużyny przygotowywały i programowały swoje roboty przed konkursem, podczas zawodów pokazywały, co udało im się zrobić. Roboty musiały być samodzielne, nie mogły być zdalnie sterowane. Podczas konkursu dwie drużyny startowały równocześnie na dwóch stołach ustawionych koło siebie. Każda drużyna miała trzy próby, w klasyfikacji końcowej liczyła się próba, w której drużyna zdobyła największą liczbę punktów. 4 najlepsze drużyny w tej kategorii brały następnie udział w meczach półfinałowych i finałowych, które prowadziły do wskazania zwycięzcy w tej kategorii. Jeden przejazd w ramach Robot Game trwał 2 minuty i 30 sekund. W tym czasie drużyna musiała spróbować wykonać jak najwięcej zadań na macie.

Ekipa z naszej szkoły zbudowała i zaprojektowała robota, który okazał się bezkonkurencyjny w wykonywaniu zadań na stole (uczniowie mówili, że nasz robot „zaorał” konkurencję, bo w końcu to Drużyna Rolnika!). W klasyfikacji ogólnej po podliczeniu punktów wszystkich etapów zajęliśmy zaszczytne trzecie miejsce, z czego jesteśmy bardzo dumni. W ramach nagrody otrzymaliśmy dyplomy i smartbandy. Warto zaznaczyć, że byliśmy jedyną drużyną z tak dużą liczbą dziewczyn w składzie!

Konkursowy robot wrócił do szkoły, gdzie dołączył do pozostałych, zbudowanych w ramach projektu. Od września będzie atrakcją zarówno zajęć informatycznych, jak i całej szkoły.

Wszystkim uczniom, rodzicom i pracownikom szkoły życzymy wspaniałych wakacji z niesamowitymi podróżami i inspirującymi spotkaniami. Słonecznego, miłego i bezpiecznego wypoczynku życzy

Dyrekcja Zespołu Szkół nr 2 w Szamotułach

23 czerwca był ostatnim dniem nauki w roku szkolnym 2022/2023. Zakończyliśmy go bardzo uroczyście. Zaczęło się od udziału we Mszy świętej, która odbyła się w Bazylice Mniejszej. Po nabożeństwie uczniowie i nauczyciele udali się na apel do szkolnej sali gimnastycznej, który rozpoczął się dokładnie o godz. 9:00. Podczas uroczystości władze organu prowadzącego naszą szkołę reprezentował Dyrektor Wydziału Edukacji i Spraw Obywatelskich Powiatu Szamotulskiego Jan Stefaniak. W trakcie apelu zostały wręczone świadectwa ukończenia szkoły branżowej oraz świadectwa promocyjne uczniów pozostałych szkół, którzy uzyskali bardzo wysokie wyniki w nauce. Następnie pamiątkowe dyplomy i upominki wręczono uczniom udzielającym się w sporcie i wolontariacie. Po wyprowadzeniu sztandaru zebrani na uroczystości mieli okazję obejrzeć część artystyczną przygotowaną przez klasy 1 B i 1 KR.  Na zakończenie apelu Dyrektor Arkadiusz Majer życzył wszystkim wspaniałych wakacji i bezpiecznego powrotu do szkoły na początku września. Następnie uczniowie udali się do sal na spotkania z wychowawcami klas podczas których zostały wręczone świadectwa.

Arboretum w Wojsławicach zachwyca roślinnością, przepięknym otoczeniem, ale również ogromną dbałością o nasadzenia.

Niezwykłego uroku rabatom, klombom położonym na północnej stronie Wzgórz Dębowych, (woj. dolnośląskie) dodają łagodne jary i wąwozy, płynące potoki i strumyki, czyniąc to miejsce jeszcze bardziej urokliwym.

Gleba jest tutaj ciężka, trudna w uprawie, ale urodzajna, żyzna, o doskonałej zdolności do magazynowania wody. W tych sprzyjających dla roślin warunkach swoje miejsce znalazło tysiące rzadkich i wymagających okazów.

Historia tego pięknego miejsca jest również związana z roślinami ozdobnymi. Od 1880 do 1946 r. dobra wojsławickie znajdowały się w posiadaniu Fritza von Oheimb, który odnosił liczne sukcesy ogrodnicze. W 1946 r. Oheimbowie zostają zmuszeni do opuszczenia majątku, które przez lata zmienia właścicieli. Dopiero w 1977 r. Komisja Ogrodów Botanicznych i Arboretów w Polsce nadała parkowi w Wojsławicach rangę Arboretum.

Z czasem gdy przybywało roślin, na wzór Wielkiej Brytanii, utworzono Kolekcje Narodowe.

Największą dumą Arboretum w Wojsławicach są okazale kwitnące różaneczniki (Rhododendron) oraz liliowce (Hemerocallis). Utworzenie i prowadzenie kolekcji obwarowane jest wieloma wymogami, m.in. powinna znajdować się pod opieką odpowiednio wykwalifikowanych specjalistów, konieczne jest prowadzenie dokumentacji czy wzorcowe oznaczanie nasadzeń. Wśród wojsławickich kolekcji najliczniejszą są gatunki i odmiany: liliowca (Hemerocallis) – ponad 3500, funkii (Hosta) – ponad 400, miskanta (Miscanthus) – prawie 300, żurawki (Heuchera) – ponad 180. Znajdują się tam także kolekcje starych odmian jabłoni (Malus), roślin okrywowych, a nawet roślin wodnych.

Na początku ubiegłej dekady American Hemerocallis Society (AHS - jedna z większych na świecie organizacji zrzeszająca miłośników liliowców) przyznała wojsławickiej kolekcji liliowców status ogrodu pokazowego - Display Garden. Lokując polskie arboretum w gronie najlepszych ogrodów tego typu na świecie. Warunki jakie musi spełniać ogród, to m.in. odpowiednio opracowane etykiety, udostępnianie ogrodu publiczności, nasadzenia odmian historycznych (min. 50 odmian wyhodowanych przed 1980 r.).

Wielkim dokonaniem pracowników Arboretum jest bank genów historycznych odmian czereśni (Prunus), których zrazy pochodzą z Dolnego Śląska. Na terenie tego wyjątkowego miejsca rośnie ponad 2,5 tysiąca drzew. Wśród roślin sadowniczych można też wymienić mało znane, ale o niezwykle wartościowych owocach, m.in.: świdośliwę (Amelanchier), rokitnik zwyczajny (Hippophae rhamnoides), dereń jadalny (Cornus mas) i różę pomarszczoną (Rosa rugosa).

Zwiedzając wojsławickie ogrody, warto wspomnieć o jednej z najbardziej barwnych części ogrodu – byliniarni.  Znajdują się tam wyjątkowe okazy np. pochodzący z Kaukazu głowaczek olbrzymi (Cephalaria gigantea), amerykańska werbesyna skrętolistna (Verbesina alternifolia), bokkonia (Macleaya), sadziec (Eupatorium), azjatyckie aralie (Aralia schmidtii var. verticillata). Niezwykle atrakcyjnie, na tle wzgórz Strzelińsko-Niemczańskich, wyglądają rabaty utworzone wg barw, np. biała, różowa, niebieska. Na tej ostatniej wzrok przyciągają kobaltowe kwiaty baptysji błękitnej (Baptisia australis), pszczelnika wąskolistnego (Dracocephalum ruyschianum), amazonii (np. Amsonia tabernaemontana) oraz błękitno-szare liście modraka morskiego (Crambe maritima), mikołajków (Eryngium).

Podczas spaceru po arboretum uwagę przykuwają elementy małej architektury: obsadzone różami i szałwią altanki, starannie wkomponowane w różne style ogrodowe - ławeczki, krzesła, siedziska... Bogactwo gatunków i odmian roślin tworzą znakomite miejsce do rozwoju owadów, płazów, gadów, drobnych ssaków i ptaków, które można spotkać niemal na każdym kroku.

To wyjątkowe miejsce miała okazję zwiedzić młodzież z Zespołu Szkół Numer 2 im. Stanisława Staszica w Szamotułach razem z nauczycielami przedmiotów  Martą Bekasiak i Bartoszem Korpikiem.

Tekst i zdjęcia Ewa Krysztofiak

W dniu 14 czerwca  obchodzony jest na całym świecie dzień krwiodawcy. Tegoroczna kampania obchodzona jest pod hasłem - Oddawaj krew, oddawaj osocze, dziel się życiem, dziel się często.”  Kampania ma  na celu wskazać  jaką rolę może odegrać  pojedynczy człowiek  przekazując cenny dar  krwi lub osocza. Podkreśla również znaczenie regularnego oddawania krwi lub osocza w celu zapewnienia bezpiecznych i regularnych dostaw krwi i jej produktów .  Ich dostępność  bowiem w każdym momencie  zapewnia pacjentom terminowe leczenie. W światowym Dniu Krwiodawcy uczniowie klasy III Liceum Ogólnokształcącego odwiedzili Stację Krwiodawstwa w szamotulskim szpitalu. Krwi nie można wyprodukować - jedyny sposób na jej pozyskanie to pobranie od dawcy. Dawca musi mieć ukończone 18 lat, być zdrowy. Jednorazowo oddaje się  450 ml krwi, w zamian otrzymuje posiłek regeneracyjny o wartości 4500 kcal (osiem, dziewięć tabliczek czekolady). Osoba pracująca ma prawo do dwóch dni płatnego urlopu. Wizyta w  stacji umocniła nas w przekonaniu jak bardzo potrzebna jest krew, odpowiedzialną  pracę wykonują jej  pracownicy.

Arleta Danielewicz

12 czerwca młodzież z klas 1KR, 1O, 2 GO, 2KR, 4 KTp odwiedziła stolicę. Bogaty program jednodniowej wycieczki przewidywał zwiedzanie najbardziej charakterystycznych warszawskich obiektów. Pan przewodnik w ciekawy sposób przedstawił młodzieży nieznane fakty z historii metropolii.

Spacer po Powązkach skłonił wszystkich do zadumy i refleksji, oddania czci tym, którzy swoim życiem udowodnili często  heroiczne oddanie dla ojczyzny. Znani i podziwiani aktorzy, poeci, pisarze, muzycy przypomnieli o sobie i o swoich losach.

Szczególną uwagę zwrócono na tzw. Łączkę gdzie spoczęli rozstrzelani  przez komunistyczne organa bezpieczeństwa. Dzięki archeologom poznano po latach ich nazwiska i czyny. W wybudowanym dla nich mauzoleum uczniowie odszukali też szamotulanina podpułkownika Mariana Orlika, którego 22 stycznia 2016 roku Prezydent RP, mianował  pośmiertnie generałem brygady, jako „ Żołnierza Wyklętego”. Upubliczniony w 1999 raport tzw. Komisji Mazura wymienia go z nazwiska jako bezzasadnie skazanego na śmierć.  Jest tam też wiele pustych kwater czekających na anonimowych jeszcze bohaterów.

Kolejnym etapem wycieczki było odwiedzenie Muzeum Powstania Warszawskiego. Nowoczesna placówka pokazuje walkę i życie codzienne obrońców stolicy. Pokazane w oryginalny sposób eksponaty, filmy, prezentacje multimedialne cieszyły się dużym zainteresowaniem zwiedzających.

Piękna aura Łazienek Królewskich przeniosła uczestników wycieczki w czasy króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, a zmiana wart przy Grobie Nieznanego Żołnierza przypomniała o poległych w walce o niepodległość ojczyzny. Posterunek wystawiony przez  Batalion Reprezentacyjny Wojska Polskiego dba  o godne i właściwe w tym miejscu zachowanie.

Zamek Królewski, kolumna Zygmunta, starówka odbudowane z gruzów pokazały piękno stworzone przez poprzednie pokolenia. Imponujące wieżowce i Stadion Narodowy w centrum świadczą o zmieniającym się obliczu miasta. Uczniowie mieli okazję zobaczyć nietypowe  połączenie tradycji  i nowoczesności, które razem  stwarzają niezapomniane  wrażenia.

Po ciekawej „lekcji” młodzież wróciła z przekonaniem, że jest jeszcze wiele miejsc w Warszawie, które warto poznać.

Katarzyna Zielewicz, Renata Bednarczyk, Magdalena Grążka, Aleksandra Sadek

Duże możliwości rozwoju branży rolniczej, wysoki standard życia na wsi, sprawiają że wiele młodych osób pragnie związać swoją przyszłość z pracą w rolnictwie. Aby sprostać wyzwaniom nowoczesnego rolnictwa, jakie rysuje przyszłość, potrzebna jest szeroko pojęta wiedza.  A taką gwarantuje dalsza nauka i stosowanie w praktyce najnowszych rozwiązań.

To dlatego organizatorzy Krajowych Dni Pola, które w tym roku odbywały się w Sielinku koło Opalenicy, zorganizowali z myślą o młodzieży szkół rolniczych „Dzień Młodego Rolnika”.

W pokazy, prezentacje, prelekcje zostali zaangażowani najlepsi specjaliści z ODR, Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, Instytutów z całej Polski i wielu innych organizacji branżowych.

– Uczniowie są przyszłością polskiego rolnictwa, dlatego zależy nam na tym, by mogli zapoznać się z najnowocześniejszymi rozwiązaniami, które mogą być wykorzystywane w gospodarstwach – mówił dyrektor Wielkopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego Jacek Sommerfeld. Z kolei wiceminister Rolnictwa i Rozwoju Wsi Ryszard Bartosik, deklarował, m. in. wsparcie dla młodych rolników w postaci różnorodnych programów pomocowych.

Do Sielinka przyjechało z całej Polski prawie półtora tysiąca młodych osób zainteresowanych rolniczymi nowinkami, w tym także uczniowie I i II klasy Technikum Rolniczego, ZSZ Nr 2 im. Stanisława Staszica w Szamotułach - wspólnie m.in. z nauczycielem przedmiotów zawodowych, Katarzyną Zielewicz.

Nasi uczniowie uczestniczyli w  prowadzonej przez pracowników i studentów Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu prezentacji - „Kultury in-vitro roślin”, warsztatach - „Rozpoznawanie chorób i szkodników roślin rolniczych”. Natomiast specjaliści z Pomorskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Lubaniu zapoznawali uczniów naszej szkoły z najnowszymi technologiami stosowanymi w uprawie polowej, takie jak: rolnictwo precyzyjne i związane z tym mapowanie pól, stosowanie precyzyjnego nawożenia, czy ochrony roślin przed patogenami. Nie zabrakło też prelekcji związanej z historią i tradycją polskiej wsi, w ramach warsztatów prowadzonych przez pracowników Muzeum Rolnictwa w Szreniawie.

Zajęcia, w których uczestniczyła szamotulska młodzież, to niewielka część niezwykle bogatej oferty edukacyjnej oferowanej podczas DMR.

W Sielinku prezentowano m.in. profile glebowe na poletkach, na których stosowano różne systemy uprawy roli: międzyorkowy, uproszczony czy system strip trill, demonstrowano kilkaset odmian roślin uprawnych. Zapoznawano młodzież z rozmaitymi wariantami systemów ochrony herbicydowej, w tym najnowsze rozwiązania do walki z chwastami, jak np. pielniki do ochrony hybrydowej, gdzie w międzyrzędziach wykorzystywany jest pielnik mechaniczny, a w rzędach - aplikacja środków ochrony roślin. Można też było dowiedzieć się, w związku „Planem strategicznym Wspólnej Polityki Rolnej 2023-2027”, jak zakładać pasy kwietne i jaka jest ich rola dla bioróżnorodności.

Już stałym elementem imprez rolniczych są odnawialne źródła energii. Tematem poruszanym podczas DMR było m.in. rozwijanie technologii w celu pozyskiwania odnawialnych źródeł energii i ich wykorzystanie do produkcji „zielonego wodoru”.

Innowacje w rolnictwie były hasłem przewodnim tegorocznych Krajowych Dni Pola w Sielinku, to one szczególnie skupiały młodzież, która z ogromnym zainteresowaniem śledziła technologie zintegrowane z systemami cyfrowymi tzw. rolnictwo 4.0.

Podczas „Dnia Młodego Rolnika” nie mogło zabraknąć dobrej zabawy, dlatego organizatorzy zadbali o gry, konkursy, quizy, które dawały młodzieży wiele radości.

Ogromna dawka wiedzy, ciekawe dyskusje i interesujące pokazy w połączeniu z pełną emocji zabawą, to bez wątpienia znakomity sposób zdobywania wiedzy i alternatywa dla czasu spędzanego w sieci.

Ewa Krysztofiak

12 czerwca w siedzibie Towarzystwa Umiejętności Rolniczych w Poznaniu odbyły się rozmowy kwalifikacyjne dla uczniów Technikum - kandydatów na staż zawodowy w Niemczech.

Przedstawiciele Hanowerskiej Izby Rolniczej oraz Towarzystwa Umiejętności Rolniczych przeprowadzili egzamin ze znajomości języka niemieckiego.

Uczniowie Technikum: Kamila Kaczmarek z klasy IV Technikum Architektury Krajobrazu, Ksawery Matuszewski z klasy II Technikum Rolniczego oraz Bartosz Wieczorek z klasy IV Technikum Technologii Żywności zostali zakwalifikowani na staż zawodowy w Dolnej Saksonii w okresie lipiec- wrzesień 2023r.

Serdecznie gratulujemy i życzymy powodzenia !

 

Ewa Peraj

1 czerwca rozpoczęła się w naszej szkole kolejna sesja egzaminu zawodowego dla uczniów Branżowej Szkoły, Technikum oraz słuchaczy Szkoły Policealnej.

Do egzaminów ogółem przystąpiło 119 osób. Egzamin składa się z dwóch części: pisemnej w formie elektronicznej oraz praktycznej. Ponieważ nasza szkoła jest ośrodkiem egzaminacyjnym  Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej w Poznaniu, upoważnionym do przeprowadzania części pisemnej i praktycznej egzaminu, wszystkie egzaminy odbywały się  w szkolnych pracowniach.

Wyniki egzaminów zawodowych będą dostępne w dniu 31 sierpnia od godziny 10.00.

Wszystkim zdającym życzymy powodzenia.

 

Ewa Peraj

W  środę  31 maja grupa uczniów z klasy 1GT oraz trzy uczennice z klasy 3G kształcących się w zawodzie Technik Żywienia i Usług Gastronomicznych miała okazję odwiedzić luksusowy 5 – gwiazdkowy hotel Sheraton w Poznaniu.

Podczas wizyty młodzież została przyjęta przez panią Mimozę Peevską (Human Resources Coordinator at Sheraton Poznań Hotel), która w sposób szczegółowy przedstawiła zasady funkcjonowania, spełniane standardy oraz wymagania stawiane tego typu obiektom.

Uczniowie mieli okazję obejrzeć hotel zarówno z punktu widzenia pracowników hotelu jak i gości. Zwiedzanie obejmowało pokoje hotelowe, apartamenty, club room, restauracje, sale balowe, strefę wellness ,strefę fitness, oraz kuchnię. Przedstawiona została pełna oferta kompleksu.

Na zakończenie spotkania, pani Peevska pełniąca funkcję HR specialist, zaproponowała uczniom naszej szkoły możliwość odbycia praktyk zawodowych w Sheraton Poznań Hotel, a w przyszłości nawiązanie współpracy.

Opiekunami i organizatorkami wyjazdu były p. Joanna Zawieja oraz p. Małgorzata Rosada.

W sobotę 10 czerwca na terenie boiska  piłkarskiego w Szczuczynie odbył się po raz drugi festyn  sportowo-rekreacyjny pod hasłem „ Wszystkie dzieci nasze są”. Organizatorem imprezy było Stowarzyszenie na Rzecz  Dzieci i Młodzieży  Specjalnej Troski  z  Szamotuł. Założeniem festynu jest integracja osób niepełnosprawnych i pełnosprawnych w czasie wspólnej zabawy. Na imprezie nie mogło zabraknąć uczniów naszej szkoły- wolontariuszy – na których wsparcie  zawsze można liczyć. Byli to następujący uczniowie: S. Helpa, Z. Michalak, M. Maćkowiak, J. Zarzyńska, M. Draszczyk, L. Misztal, G. Połącarz, M. Purgiel, A. Marten, N. Sobańska, W. Bilecka i M. Noak.

Ich zadanie polegało na przeprowadzeniu zabaw sportowo- rekreacyjnych oraz obsłudze kawiarenki.  Wspólnie spędzone chwile okazały się nie  tylko czasem pracy, ale i dobrej zabawy .Pozwoliło im się także bliżej poznać. Na ich twarzach zawsze gościł uśmiech – i to właśnie za niego, życzliwość i serdeczność wszystkim wolontariuszom bardzo dziękuję.

 

Opiekun wolontariatu:  A. Danielewicz

Zespół Szkół nr 2 w Szamotułach włączył się do ogólnopolskiej akcji "Jak nie czytam, jak czytam". Jej celem jest promocja czytania dla przyjemności - w miłej atmosferze oraz budowa pozytywnego wizerunku czytania- by książka nie kojarzyła się z przymusową lekturą, a raczej czymś sympatycznym.  Już od 2016 roku uczniowie całej Polski biorą udział w tym projekcie by zamanifestować, że uwielbiają czytać. Miłośnicy czytelnictwa z naszej szkoły  wyszli 7 czerwca  ze swoimi ulubionymi książkami i zapozowali do wspólnego zdjęcia.

Jednocześnie w tym dniu, do projektu czytelniczego dołączyliśmy  kolejną akcję charytatywną -  zbieraliśmy pieniądze na rehabilitacje Zuzi, uczennicy naszej szkoły. Udało nam się zgromadzić prawie trzy tysiące  złotych, które przekażemy Zuzi na walkę z nerwowłókniatowością typu 1.

Arleta Danielewicz, 

Martyna Kustoń.